Verpleegkundig centralist op de 112-meldkamer, OR-lid én onderdeel van Team Collegiale Opvang: Thomas vervult drie rollen binnen dezelfde organisatie. Aan afwisseling dus geen gebrek!
Thomas |
De eerste hulpverlening ter plaatse
Na heel wat jaren in het ziekenhuis en in de ouderenzorg te hebben gewerkt, maakte Thomas 8 jaar geleden de overstap naar de Veiligheidsregio. Hij startte daar als verpleegkundig centralist bij de 112-meldkamer, maar ondertussen is hij ook lid van de OR & het Team Collegiale Opvang. “Het grootste gedeelte van mijn werkweek breng ik door op de meldkamer in Haarlem”, vertelt Thomas. “Wij zijn de eerste hulpverlening ter plaatse, ondanks dat we niet op locatie zijn. De beller is mijn ogen en oren en samen verlenen we de juiste eerste zorg.”
Samenwerken met politie, brandweer en ambulance
In de meldkamer werken verschillende collega’s met elkaar samen: politie, brandweer, ambulance. “Je bent écht onderdeel van de verschillende teams in de regio. Daardoor heb je een nog groter gevoel ‘we doen het met elkaar’. Als we als team prettig gewerkt hebben en een groot incident goed afgerond hebben, dan ga ik met een fijn gevoel naar huis.”
Ondernemingsraad: visie en ontwikkeling
Als verpleegkundig centralist is Thomas bezig met heel specialistisch, uitvoerend werk. Maar hij kijkt ook graag breder en vindt het leuk om te analyseren. “Ik wil me graag bemoeien met de visie en ontwikkeling van een organisatie. Daarom past een rol bij de OR goed bij mij.”, zegt Thomas enthousiast.
Een luisterend oor voor collega’s
En dat is nog niet alles. Toen er een functie vrijkwam in het Team Collegiale Opvang, vroegen collega’s van Thomas of dit niet iets voor hem is. Dat team staat klaar voor collega’s die in hun werk iets heftigs meemaken, zoals agressie of een ingrijpend incident. “Op de werkvloer doe ik dit eigenlijk ook al. Ik ben erg betrokken en geïnteresseerd in mensen”, vult hij aan. Thomas vindt het fijn om een luisterend oor te zijn. En met zijn ervaring op de meldkamer, weet hij wat er speelt en waar ze mee te maken hebben. Thomas lacht: “Dus ja, ik ben ondertussen ook lid van het Team Collegiale Opvang.”
“Of ik nog wensen heb om wat anders te doen binnen de organisatie? Ja, maar nu nog niet. Mijn motto is: zolang je met plezier naar het werk gaat, is het goed. En de dingen die ik doe, doe ik met veel plezier. Maar wie weet in de toekomst.”
|